بحث یارانهی سوخت و قیمتگذاری حاملهای انرژی از سالها قبل یکی از مهمترین مباحثِ مورد اختلاف سیاستگذاران و اقتصاددانان بوده است. ذخایر سوختهای فسیلی به عنوان یک ثروت ملی متعلق به تمام مردم ایران است و دولت وظیفه دارد منافع حاصل از این ثروت را به طور عادلانه بین مردم تقسیم کند. در مورد روش تقسیم عادلانه دیدگاههای متفاوتی وجود دارد؛ از عرضهی رایگان سوخت گرفته تا قیمتگذاری بر اساس قیمتهای جهانی و پرداخت یارانهی نقدی، طیف وسیعی از پیشنهادات سیاستی هستند که ارائه شده و بعضاً اجرا شدهاند.